De week van Wytze

Wat doen we bij Forseti zoal in een week? Deze keer kijken we mee met Wytze Schouten. Als adviseur doelgroepenvervoer haalt hij voldoening uit de variatie in zijn werk en het brengen van vernieuwing. 

“Ik hoop dat mijn ideeën een gemeente een aantal stapjes verder kunnen brengen.” 

Hoe begint jouw werkweek?

Op maandag stap ik in de trein en ga naar kantoor. Mijn opdracht bij de gemeenten Duiven en Westervoort zit er op. Dus meestal is dat de trein naar Den Bosch waar ik één of twee dagdelen aanschuif  bij het Mobiliteitsbureau van Forseti. Dit is een team dat vijftien gemeenten bijna volledig ontzorgt op het  leerlingenvervoer: van aanvraag tot toekenning, inclusief alle dagelijkse beslommeringen rond het taxivervoer. 

Een waardevolle plek om te zitten voor mij. Want hier zie ik waar consulenten doelgroepenvervoer in de dagelijkse praktijk tegenaan lopen, hoe zij beslissingen nemen, waar beleid hen kan helpen of waar het ze juist in de weg zit. Dit is voor mij als adviseur doelgroepenvervoer belangrijke informatie omdat ik vaak het beleid maak waar de consulenten mee moeten werken.

Waar werk je momenteel aan?

Behalve het helpen van het Mobiliteitsbureau ontwikkel ik trainingen. Bijvoorbeeld een training voor consulenten doelgroepenvervoer waarin ik meer vertel over het kostenbewust toekennen van leerlingenvervoer. Dat is een laagdrempelige manier voor de gemeente om op de uitgaven te letten zonder het beleid te versoberen. Want er zijn altijd mogelijkheden om anders te indiceren of om met ouders en scholen samen tot slimme oplossingen te komen. 

Consulenten en beleidsmedewerkers zijn er op gericht vervoer toe te kennen aan degenen die er recht op hebben. Met deze training wil ik inzichtelijk maken wat individueel leerlingenvervoer bijvoorbeeld kost. Met data van de gemeente zelf maken we inzichtelijk wat het voor impact heeft als je minder individueel vervoer toekent.  

De behoefte aan zo’n training komt voort uit wat we in de praktijk zien. Zo werken we bijvoorbeeld in een regio waar een nieuwe vervoerder start. Normaal gesproken nemen vervoerders de chauffeurs over van de huidige vervoerder. Maar met het chauffeurstekort gaat dat wellicht niet helemaal lukken. Anders naar de toekenningen kijken kan dan helpen. Het werkt niet alleen kostenbesparend, het verlicht ook de druk op de chauffeurs. 

Welke uitdaging staat je nog vers in het geheugen en hoe heb je die aangepakt?

In Duiven en Westervoort heb ik met diverse uitdagingen te maken gehad. Een rode draad was om  de kosten van het vervoer omlaag te brengen vanwege grote tekorten in het sociaal domein. 

Een van de manieren was de invoering van de eigen bijdrage voor de Wmo-pas. Het bezit van die pas kost niks. Er bleek een grote groep te bestaan die eens in de twee maanden van Wmo-vervoer gebruik maakte, bij elkaar was dat zo’n 15% van het vervoer. Wie maar af en toe Wmo-vervoer nodig heeft, kan ook op andere manieren vervoer regelen. Bijvoorbeeld met een initiatief als de Plusbus, of andere vormen van vrijwilligersvervoer. 

Deze groep ‘zeldengebruikers’ zegde de pas massaal op vanwege de eigen bijdrage. Als ze later alsnog een grote vervoersbehoefte krijgen, verandert de afweging en kunnen ze gewoon opnieuw een pas aanvragen.  

Over het leerlingenvervoer stelde ik mijn collega’s de vraag:  ‘Waarom vragen we het niet gewoon aan de ouders?’. Als ouders hun kinderen zelf een dag(deel) naar school konden brengen, scheelde dat in de kosten. Het bleek voor de meeste ouders geen probleem. Bijkomend voordeel: een beter contact tussen ouders onderling en met school.  

Hier vertelt Wytze meer over de inzet van ouders in het leerlingenvervoer.  

Waar haal je voldoening uit? 

Ik haal voldoening uit de variatie in mijn werk en het brengen van vernieuwing. Ik kom bij een gemeente binnen, kijk goed rond, voer veel gesprekken en bekijk waar kansen liggen. Uiteindelijk hoop ik dat mijn ideeën een gemeente een aantal stapjes verder kunnen brengen.

Zijn er bepaalde onderwerpen die jou aanspreken?

Die vernieuwing zoek ik ook op. Daar zit een rode lijn in: hoe kunnen we meer de eigen kracht van inwoners stimuleren? Zo wil ik graag het thema ‘carpoolen als alternatief voor taxivervoer’ uitwerken bij een gemeente. Ik denk dat de tijd daar nu rijp voor is. 

Maar ook andere dossiers in het sociaal domein spreken me aan, zoals statushouders, huishoudelijke hulp, of jeugdhulp. Via vervoer kom je met veel dossiers in aanraking, ik zou daar soms graag een stuk dieper in duiken.

Wat is volgens jou de kracht van Forseti?

Elke rit die goed gaat in het doelgroepenvervoer gáát goed omdat er een hele keten aan voorafging. Een keten van visie vormen, beleid maken, aanbesteden, toekennen, facturen controleren en continu bijsturen in de uitvoering. Schakels die je allemaal goed op elkaar moet afstemmen. Bij Forseti hebben we het belang van de gemeente voorop terwijl we kennis hebben van alle belangen in het veld. 

Hoe begint jouw weekend?

Op vrijdagmiddag rond ik wat laatste dingen af en kijk vooruit naar volgende week. Daarna vertrek ik het liefst naar het bos van mijn familie en ga bomen planten en uitdunnen. Na een week denkwerk vind ik het heerlijk om in de natuur te zijn.