600 woorden over … complexe casussen in het leerlingenvervoer

Complexe casussen in het leerlingenvervoer nemen toe, hier krijgt team outsourcing dagelijks mee te maken. Dat maakt het werk uitdagender, maar het zou wel een stuk efficiënter kunnen. Wij  pleiten voor een betere afstemming tussen de betrokken instanties.

De laatste jaren zien we steeds meer complexe casussen binnen ons mobiliteitsbureau. Dit maakt ons werk ingewikkelder, maar  bovenal leuker. Het geeft echt voldoening om iedereen passend naar onderwijs te krijgen.

Bij dit soort casussen spelen vaak meerdere problemen in een gezin. Daardoor zijn er veel instanties en begeleiders bij betrokken. Van jeugdzorg en de school, tot de afdelingen leerplicht en jeugd, de dagbesteding en mensen vanuit WLZ en WMO. Ieder met een eigen expertise. We maken wel eens mee dat een kind dertien verschillende hulpverleners heeft. Zodoende komt het dus ook voor dat het vervoer uit meerdere  potjes wordt betaald. 

Eilandjes

Een kind wordt bijvoorbeeld ‘s ochtend thuis opgehaald met het leerlingenvervoer, dat hem naar school brengt. Als om 12.00 uur de school uit is, staat er weer een busje klaar om hem naar huis te brengen, dit is wederom leerlingenvervoer. Eenmaal thuis wordt het kind opgehaald om naar de naschoolse behandeling te gaan, maar deze keer wordt dat vervoer betaald uit de Jeugdwet. Ook het vervoer terug naar huis is geregeld vanuit de Jeugdwet. 

In dit geval zouden we prima kunnen regelen dat leerlingenvervoer het kind bij de naschoolse behandeling afzet in plaats van thuis. Dat scheelt de vervoerder een rit, de gemeente in de kosten en het allerbelangrijkst: het kind zit minder in de taxi. Maar dan moeten de betrokken afdelingen wel van elkaar op de hoogte zijn, met elkaar communiceren. En dat gebeurt vaak niet.

Je hoort tegenwoordig steeds meer over 1 gezin 1 plan. Een gezin dat gezamenlijk één plan krijgt waar alle betrokken partijen over meedenken. Een mooi initiatief, helaas gebeurt dat in de praktijk nog heel weinig. Want ook daar is overleg voor nodig. Maar binnen een gemeente leven verschillende  afdelingen vaak op hun eigen eilandje. Nu ik ook gedetacheerd bij een gemeente ben, zie ik dat daadwerkelijk gebeuren. Als team outsourcing krijgen wij van al die losse afdelingen vragen. Terwijl ze net zo goed even bij elkaar kunnen binnenlopen voor overleg en op die manier sneller kunnen handelen. 

Denken vanuit het kind

Ik behandel aanvragen voor leerlingenvervoer en kijk of ze binnen de wettelijke kaders toegekend mogen worden. We kregen laatst bijvoorbeeld een aanvraag leerlingenvervoer omdat een moeder niet in staat is haar kind zelf naar school te brengen. In deze casus wordt er vanuit de moeder geredeneerd dat leerlingenvervoer nodig is en niet vanuit het kind. 

In dit soort casussen is het heel lastig om alleen naar de wet te kijken en de omstandigheden buiten beschouwing te laten. Maar als ik puur naar de wettelijke kaders kijk, is er geen grond voor leerlingenvervoer. 

We merken dat leerlingenvervoer steeds vaker wordt aangevraagd om ouders te ontlasten. Vanuit een Jeugdconsulent is dit de juiste weg om een gezin te ontlasten. Het is dan ook fijn als ze zelf niet hoeven te rijden en zeker weten dat hun kind op school komt omdat het in de taxibus zit. Want ouders hebben het al zwaar genoeg omdat er vaak veel meer speelt binnen één gezin. Het gevolg is dat er bij de aanvraag vaak vanuit de ouder wordt gedacht. 

Als we vanuit het kind denken, komen we tot andere oplossingen. Misschien heeft het kind er veel meer aan als het naar school gebracht wordt door een ouder. Dat is een stuk rustiger dan in een volle taxibus zitten, met zeven andere kinderen met ieder hun eigen problematiek. Soms helpt het om het netwerk van ouders te versterken of ze aan een rijbewijs te helpen. Dat is een oplossing waar iedereen op de lange termijn meer aan heeft. En het is uiteindelijk goedkoper dan jarenlang taxivervoer inzetten. Juist in deze situaties is de samenwerking tussen de verschillende afdelingen van groot belang.

Succesverhalen

Uiteraard hebben we ook succesverhalen. Zoals het verhaal van Quinten. Quinten heeft zelfstandig leren reizen met het ov met de Voor Elkaar Pas. Die zelfredzaamheid  is iets waar hij de rest van zijn leven profijt van heeft. 

Deze successen komen vooral tot stand door de inzet van de betrokken (beleids)medewerkers van de verschillende afdelingen. Want zonder gedreven mensen kunnen we die complexe casussen niet zo succesvol aanpakken binnen gemeenten.