Kritische moeder wordt chauffeuse leerlingenvervoer

Gerarda Steenbergen is getrouwd, moeder van drie en komt uit Oldebroek in Gelderland. Haar 10-jarige zoon Bas is autistisch. Toen hij van het reguliere onderwijs af moest, was dat voor Gerarda al een hele stap. Om hem ook nog in een taxibusje met andere leerlingen naar school te laten brengen, zag ze helemaal niet zitten.

In dit interview vertelt Gerarda over haar vooroordelen en ervaringen met het leerlingenvervoer. Wat maakte ze allemaal mee? Hoe inspireerde dat haar om zelf als chauffeuse leerlingenvervoer aan de slag te gaan? En hoe bevalt dat? Je leest het hier.

Vooroordelen werden helaas werkelijkheid

Toen Bas de overstap naar het speciaal onderwijs moest maken, wilde Gerarda niet dat hij met het leerlingenvervoer meeging. Ze zegt daarover: “Over leerlingenvervoer had ik eigenlijk alleen maar vooroordelen. Ik zag het al helemaal voor me. Het wachten op taxibusjes die niet komen opdagen. Lange reizen van en naar school en laat thuis zijn. En leerlingen die ruzie met elkaar maken in de bus. Bas kwam in aanmerking voor individueel vervoer. Toen dit door chauffeurstekorten niet meer kon, moesten we er toch aan geloven. Helaas werden al mijn vooroordelen werkelijkheid. Bas kwam laat thuis en is een paar keer flink in elkaar getimmerd in de taxi.”

Voor Gerarda waren die nare ervaringen en reden om gehoor te geven aan een oproep van de organisatie achter het leerlingenvervoer. Gerarda: “Er werd gezocht naar mensen voor een klankbordgroep omdat het vervoer niet goed verliep. Ik kon blijven klagen, maar het is veel zinvoller om wat aan de problemen te doen. Daar is binnen een klankbordgroep ruimte voor.”

Als chauffeuse leerlingenvervoer aan de slag 

Tijdens een van de bijeenkomsten van de klankbordgroep deed Redoin Slimani namens de vervoerder zijn verhaal. Daarin liet hij onder meer vallen dat ze door een personeelstekort met een grotere bus naar een school gingen rijden. Dat zag Gerarda absoluut niet zitten. Ze zegt daarover: “Ik had op dat moment geen baan, omdat ik voor Bas thuis wilde zijn. Wat als ik zelf als chauffeuse leerlingenvervoer aan de slag zou gaan? Het thuisfront vond dat een goed idee. Dus zo geschiedde. Ik solliciteerde met de boodschap: jullie zoeken chauffeurs, ik ben beschikbaar.” 

Sinds januari dit jaar rijdt Gerarda op een taxibusje. Het is een vacature die haar normaal helemaal niet zou bereiken. “Vervoerders richten zich vooral op oudere mensen. Waarom eigenlijk? Veel ouders van kinderen die naar het speciaal onderwijs gaan, blijven thuis om voor de kinderen te zorgen. En kunnen dus prima op de bus rijden als de kinderen naar school zijn.” 

Geen vooroordelen meer 

Heeft Gerarda een ander beeld over leerlingenvervoer nu ze zelf op een taxibusje rijdt? Gerarda: “Zeker. Mijn vooroordelen werden zorgen toen Bas met het leerlingenvervoer mee moest, maar die zorgen zijn nu weg. Ik vind het werk geweldig, Ja, er is weleens ruzie in mijn bus. Dan is het een uitdaging om iedereen weer rustig te krijgen. Dan moet ik af en toe mijn stem verheffen. Of de bus even aan de kant zetten, om kinderen rustig te krijgen. Dan zijn we maar 5 minuten te laat. 

De vooroordelen zijn door mijn werk op de bus inmiddels helemaal weg. Ook Bas laat ik nu zonder zorgen met het leerlingenvervoer mee gaan.”

Heel dankbaar werk

Door zelf als chauffeuse voor het leerlingenvervoer aan de slag te gaan, veranderde de manier waarop Gerarda over het vervoer dacht compleet: “Ik had dit veel eerder moeten doen. Het is echt geweldig werk. Zowel met de kinderen als de ouders bouw je een band op. Ik zie de kinderen dagelijks. Soms hebben ze een keer geen zin. Dan stap ik uit het busje en geef ze een knuffel. Dan is alles weer goed.

Ik heb ook een kindje met downsyndroom in mijn bus. Ik dacht eerst, dat is niet mijn doelgroep. Maar dat meisje komt ‘s ochtends altijd met een big smile naar de bus toe. Ze kan niet praten, maar is altijd zo vrolijk. Dat soort situaties maakt dat het heel dankbaar werk is.”

Meer personeel nodig

Om voor alle doelgroepen leerlingenvervoer te hebben, moet er meer personeel komen. Daarom is het nodig om ook andere doelgroepen met de vacatures te bereiken. Ouders zoals Gerarda die thuis voor hun kinderen zorgen, maar uitstekend kunnen rijden als de kinderen naar het speciaal onderwijs zijn. Want beide zijn volgens Gerarda prima met elkaar te combineren: “Het werk is niet intensief, zorgt voor afleiding en geeft veel voldoening. Je leert er veel van en combineert het makkelijk met de zorg voor je kinderen.” 

ViaVé

Gerarda is chauffeuse binnen ViaVé, het regionale vervoersysteem in de gemeenten Elburg, Ermelo, Harderwijk, Nunspeet, Oldebroek, Zeelwolde en Putten. Met Forseti zijn we sinds 2016 betrokken bij ViaVé.