‘Samenredzaamheid in mobiliteit’ is een nieuwe aanpak die maximaal inzet op laaghangend fruit en vertrouwen. De methode onderscheidt zich onder meer doordat we de ouders in positie zetten als begeleiders. Dat blijkt te werken. In schooljaar 2024/25 hielpen we ouders en kinderen uit vier gemeenten om deze stappen te zetten. Van de 21 kinderen die begonnen aan een traject zijn er acht geheel overgestapt, zeven gedeeltelijk, vier zijn nog aan het oefenen en slechts twee stopten tussentijds. 75% is dus in staat de overstap naar het ov te maken en minder dan 10% blijft voorlopig in de taxi.
Dat zijn goede scores. En voor ons aanleiding om de aanpak verder op te schalen naar een selecte tweede groep gemeenten.
Waarom deze aanpak werkt? De crux zit in de rol van ouders
Samenredzaam in mobiliteit is méér dan een training in routeplannen of overstappen. Het draait om:
- Voorselectie: met een slimme scan worden kinderen geselecteerd die de competenties hebben èn een goede ov-verbinding hebben: dit vergroot de kans op succes en het levende bewijs voor de eventuele volgende groep kinderen en ouders
- Vertrouwen opbouwen: bij het kind én de ouder.
- Stapsgewijs leren: eerst samen oefenen, daarna zelfstandig.
- Verantwoordelijkheid delen: ouders spelen een actieve rol als begeleider.
- Duurzame vaardigheden: het kind leert iets waar het de rest van zijn leven profijt van heeft.
“Voorheen bracht ik mijn dochter elke dag met de taxi naar school. Nu staat ze ’s ochtends zelfverzekerd bij de bushalte. We hebben dit echt samen geleerd. Ik had nooit gedacht dat ik zó trots kon zijn op zoiets ‘simpels’ als een busrit.” Dit is een van de vele uitspraken die we hebben gehoord van ouders.
Klein begin, grote impact
Mooie scores, zeker als je je realiseert dat dit traject relatief lage kosten met zich meebrengt. Door een uitgekiende voorselectie wordt de kans op succes vergroot. Succesvolle voorbeelden vormen daarna weer waardevol bewijs voor de volgende kinderen en ouders. Zien is geloven.
De kosten voor de gemeenten blijven beperkt. De scan die van tevoren wordt uitgevoerd zorgt ervoor dat alleen energie gestoken wordt waar de kansen zitten. Daarnaast is de inzet van ouders cruciaal. Bij reismaatjes-projecten gaat veel tijd zitten in het vinden, checken, trainen en matchen van vrijwilligers, met beperkt resultaat. Daarom kiezen wij een andere aanpak: wij zetten de ouders in als natuurlijke begeleiders.
Dat levert niet alleen meer begeleiders op, het versterkt ook de band tussen ouder en kind. Je moet het ov eerst zelf begrijpen, voordat je je kind eraan toevertrouwt. Samen leren reizen betekent samen angsten overwinnen, routes ontdekken en trots zijn op elke stap vooruit. De ouders zíjn de vrijwilliger en die rol past hun goed als opvoeder. Uiteraard worden ze stap voor stap meegenomen in het traject.
Zelfstandig leren reizen: meer dan mobiliteit
Wat dit traject zo bijzonder maakt, is dat het veel verder gaat dan alleen leren reizen. Voor het kind betekent het zelfstandigheid, zelfvertrouwen en vrijheid. Voor ouders betekent het een stapje loslaten, maar ook samen groeien. En voor gemeenten betekent het duurzame mobiliteit met oog voor eigen kracht en minder afhankelijkheid van dure structuren.
Bij Forseti zetten we in op die beweging. Niet alleen van A naar B, maar ook in de ontwikkeling van mensen. Want als een kind leert reizen, gebeurt er iets groters: een wereld gaat open – voor het kind én voor de ouder.